Het is al weer een tijdje geleden maar alsnog: ik heb meegedaan aan de 6e IJsselloop in Deventer op 17 april 2011. Meer specifiek heb ik aan de 5 kilometer lange Bruggenloop mee gedaan.

Met succes: ik heb hem uitgelopen. De uitslag staat hier. Kijk bij de 5k Bruggenloop en dan pagina 2. Op nummern 259 EJ Beijer (ik kon geen startplaats meer krijgen maar EJ was geblesseerd) in 26:14. Er is van de finish ook een filmje gemaakt, weet alleen niet hoelang die blijven staan.

Het komt door de familie. Verleden jaar augustus of zo werd er door Jack (plus misschien nog wat anderen) iets tegen me geroepen van  ‘Volgend jaar doe jij mee, vijf kilometer.’ Ik had niet goed opgelet, wist niet precies waar het over ging en waar het vandaan kwam, maar zei ‘ja, geen probleem’. En dacht ‘dat waait wel weer voorbij’.
Maar rond de kerst kwam het opnieuw ter sprake. Dit keer lette ik beter op en bleek dat Jack en Jerry dat jaar al aan de Bruggenloop te hebben meegedaan. Jerry totaal onvoorbereid, in zijn werkkleding met veiligheidschoenen en bretels die zijn werkbroek ophielden. Ze hadden beiden de finish gehaald maar Jerry wilde het stokje nu graag overgeven. En er waren meer familie leden die plannen hadden mee te doen.

Ik zag wel kansen. Als Jerry onvoorbereid in zijn werkkleding het haalde dan moet het mij ook kunnen lukken. Ik had bij de Aldi en Lidl wat sportkleren gekocht. Wielrenkleding weliswaar, maar allicht beter dan een werkbroek, bretels en een houthakkersshirt. Beetje zonde om voor een keer hardloopschoenen te kopen maar mijn zomerschoenen waren toch af. Iets soepels en licht, in ieder geval zonder een kilo staal in de neus: weer winst. En als klap op de vuurpijl zou ik niet onvoorbereid starten. Ik ging gewoon een paar keer oefenen. Wat kan er nog misgaan?

Genoeg. Hardlopen bleek veel intensiever te zijn dan fietsen. Het was heel makkelijk om jezelf helemaal over de kop te lopen. Je moet jezelf echt dwingen langzaam te beginnen anders is de pijp met een kwartier al helemaal leeg. Het was ook veel blessure gevoeliger. Bij mijn derde of vierde training schoot het in mijn rechter onderbeen en was ik meer dan een week uitgeschakeld. Pas de donderdag voor de IJssellooop kon ik pas weer een stukje lopen. Nog niet helemaal zonder pijntjes dus het was het bleef spannend. Eigenlijk heb ik pas zondagochtend na een korte dribbel van 100 meter besloten dat het kon.

Eind goed, al goed: ik heb de finish gehaald in een best acceptabele tijd. Op zich dacht ik na afloop dat het nog wel iets sneller had gekend. Maar op het filmpje van mijn aankomst zie ik iemand helemaal leeg over de finish strompelen. Ik heb een foto waarop ik met wijd geopend mond naar adem snakkend te zien ben. Beslist geen mooi gezicht. En als ik er goed over nadacht hoe ik me voelde toen ik net over de streep was gekomen dan was het eigenlijk ook wel zo dat ik behoorlijk van de wereld was. Ik was alleen bezig met voldoende lucht binnen te zuigen en een op springen staand hart weer in het gareel te krijgen.
De voldoening was er wel. Het idee om met hardlopen door te gaan ook. Het is intensiever dan fietsen en kost minder tijd. Een uur of anderhalf is voldoende voor een training die zoden aan de dijk zet. Op de fiets moet je daar een halve dag voor uittrekken. Maar het moest wel anders. Iets meer als de 10 kilometer lopers die ik binnen zag komen. In mooie draf met lange passen over de finish, op het klokje kijken en dan, beschaafd uithijgend, wat napraten met de collega’s. Tijd voor een niew plan.

Maar ondertussen een groepsportret van alle lopers uit de familie. Acht man/vrouw: niet gek voor een familie met een lange en breed gedragen reputatie van asportiviteit. Waar komt dit opeens vandaan?

Acht man/vrouw gestart, acht man/vrouw over de finish.

Voor volledigheid de uitslagen van deze toppers.

102.  Johny Nieukoop  (1995)  23:29
199.  Jack Nieukoop  (1970)  25:24
221.  Boy Beijer  (1995)  25:44
259.  EJ Beijer/Jean Nieukoop  (1969/1962) 26:14
405.  Chris Nieukoop (1984)  28:07
408.  John Nieukoop (1960) 28:07
602.  Angel Nieukoop-Beijer (1971) 30:20
966.  Lesley Nieukoop  (1968) 38:54

Met Jack in de kooi voor de start. Gespannen maar nog vol goede moed.

 

Kapot na de finish.

Evaluatie met John. Ik was niet de enige die het zwaar had.